To, że przedsiębiorca musi rejestrować przychody i koszty firmowe, nie jest żadną nowością. Sytuacja zmienia się w momencie, gdy trzeba podjąć trafną decyzję dotyczącą formy prowadzonej księgowości. Zatem uproszczona czy może pełna księgowość ?
To pytanie zadaje sobie każdy przedsiębiorca, niezależnie od stopnia wtajemniczenia biznesowego. Słuszny wybór w tej kwestii zależy od kliku ważnych elementów, które należy wziąć pod uwagę. Kiedy można skorzystać z uproszczonej księgowości, a w jakich sytuacjach przedsiębiorca jest zobowiązany do prowadzenia pełnej ewidencji operacji gospodarczych w swojej firmie?
Artykuł ten będzie pomocny przy podjęciu słusznej decyzji.
Co to jest mała księgowość?
Mała księgowość obejmuje osoby fizyczne prowadzące spółki cywilne, jawne, partnerskie oraz spółdzielnie socjalne. Warunkiem skorzystania z tej opcji jest nieprzekroczenie limitu, który automatycznie zobowiązuje do wykazywania się większą ilością danych i prowadzeniem pełnej księgowości.
Przedsiębiorcy, których obejmuje uproszczona księgowość, mogą skorzystać z trzech wariantów opodatkowania: KPiR, rejestrów VAT oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Dla kogo jest KPiR?
KPiR to skrót od Księgi Przychodów i Rozchodów. Obok karty podatkowej i ryczałtu jest to jedna z trzech form opodatkowania, za pomocą której przedsiębiorca ewidencjonuje wszelkie zdarzenia gospodarcze w swojej firmie. Polega na rozliczaniu przychodów i kosztów. Księga Przychodów i Rozchodów daje przedsiębiorcy możliwość wyliczenia zaliczki na podatek dochodowy. Płaci się go jedynie od czystego zarobku, a więc po odliczeniu kosztów prowadzenia firmy w danym miesiącu. Jeżeli kwota do zapłaty będzie równa zeru, przedsiębiorca nie ma obowiązku zgłaszać tej sytuacji w żadnym urzędzie.
Prawo do skorzystania z uproszczonej księgowości ma właściciel jednoosobowej działalności gospodarczej. Alternatywa ta nie jest jednak przeznaczona dla każdego posiadacza firmy. Istnieją dwa obligatoryjne warunki, które należy spełnić, by skorzystać z KPiR:
- nieprzekroczenie przychodu 1,2 mln euro (w przeliczeniu na złotówki) za poprzedni rok,
- korzystanie z opodatkowania na zasadach ogólnych (18% lub 32%), bądź z podatku liniowego (wynosi 19%).
Księga Przychodów i Rozchodów to spore ułatwienie dla przedsiębiorcy. Wiąże się to jednak z kwestiami, o których właściciel jednoosobowej działalności gospodarczej nie może zapomnieć. Są to:
- konieczność ewidencjonowania środków trwałych (np. maszyny i pojazdy wykorzystywane na potrzeby firmowe),
- prowadzenie wykazu wyposażenia (rzeczowe składniki majątku, których nie można wliczyć do rejestru środków trwałych),
- prowadzenie kilometrówki (by odliczyć 100% kosztów związanych z użytkowaniem samochodu),
- rejestrowanie VAT sprzedaży i zakupów,
- prowadzenie księgi przychodów i rozchodów (jest to obligatoryjne w przypadku zastosowania skali podatkowej lub podatku liniowego),
- ewidencja przychodów.
Uproszczona księgowość może być prowadzona przez biuro rachunkowe, księgowego, bądź przez samego przedsiębiorcę. Samodzielne sprawowanie kontroli nad rachunkami firmowymi to ryzyko popełnienia błędu, który może kosztować przedsiębiorcę sporo nerwów. Niezależność księgowa wiąże się jednocześnie z koniecznością znajomości podstawowych przepisów i śledzenia dynamiki zmian, jakie zachodzą na ten temat.
Pełna księgowość – kiedy jest potrzebna?
Rzadko spotyka się sytuację, że przedsiębiorca dobrowolnie decyduje się na prowadzenie pełnej księgowości. Oznacza to dodatkowe obowiązki, a co za tym idzie, generowanie wyższych kosztów.
Prawidłowe prowadzenie księgowości zazwyczaj wymaga stworzenia etatu dla księgowego, a to już wydatek, na który nie każdy może sobie pozwolić. Dzięki temu jednak przedsiębiorcy nie muszą martwić się o czynności księgowe oraz konieczność prawidłowego rozliczenia z ZUS i US. Wiąże się to także z potrzebą rejestrowania wszystkich poczynań gospodarczych, zobowiązań i opłat wygenerowanych przez firmę. Księgowy prowadzi także szczegółowe księgi rachunkowe, w które wlicza się:
- dzienniki,
- księgę główną,
- księgi pomocnicze,
- wykaz obrotów i sald kont księgi głównej,
- listę sald kont ksiąg pomocniczych,
- wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).Konieczne jest także stworzenie sprawozdania finansowego, które obejmuje między innymi bilans oraz rachunek zysków i strat. W przypadku posiadania większej i prężnie działającej firmy przedsiębiorcy są zobowiązani do przygotowania rachunków dokumentujących przepływy pieniężne oraz zestawienia zmian w kapitale własnym.
Księgi rachunkowe raczej nie dotyczą przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, ale dla pewności, lepiej to sprawdzić. Konieczność przejścia na pełną księgowość obligatoryjnie przypisana jest spółkom prawa handlowego (s.a. i z o.o.) oraz osobowym spółkom prawa handlowego (komandytowe, komandytowo-akcyjne).Obowiązek ten obejmie także przedsiębiorców, których przychód z prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej za zeszły rok przekroczył 1,2 mln euro.
o super wyjaśnienie. Dzięki za wrzute